Suzi Madhher ka më tepër se 20 vite në pikëpamje të thirrjes në besimin e All-llahut.
Emri i saj është i lidhur me artistet e penduara. Ajo ka një kërkesë që t'ua përcjell ngjarjen e pendimit të saj ku thotë: Kam përfunduar shkollën e lartë pastaj jam regjistruar në sektorin e gazetarisë në fakultetin e artit.
Kam jetuar me gjyshen time, nënën e aktorit Ahmed Madhher i cili ka qenë i verbër.
I kam shëtitur rrugët dhe sheshet dhe më kanë tërhjekur thirrjet.
Kështu që i kam reklamuar bukuritë e mia para syve të shtazëve.
Pa imunitet më kanë titulluar e emancipueme dhe e qytetërueme apo e civilizueme.
Gjyshja ime ishte e dobët dhe nuk ka mundur të më ndihmoj sikurse as baba as nëna.
Fëmijët pasanik kështu jetojnë sikurse shtazët, bile edhe më të humbur sesa shtazët, përpos kënd e mëshiron All-llahu xh.sh.
Në realitet kam qenë e shtangur për islamin përpos shkronjave arabe.
Megjithë pasurinë dhe mburrjen ju kam frikësuar një gjëje, ciles? Jam frikësuar prej burimit të gazit dhe rrymes, dhe mendoj se All-llahu xh.sh. do të më djeg mua me një dënim çka kam bërë prej mëkateve.
I kam thënë vetes sime kur ka qenë gjyshja ime e sëmurë dhe ajo falej, e si të shpëtoj une nesër prej dënimit të All-llahut xh.sh? Kam ikur shpejt prej brejtjes së ndërgjegjjes me preokupimin e thellë në gjumë ose kam kaluar në thirrje.
Pasi që u martova shkova me bashkëshortin tim në Evropë për ta kaluar siç quhet "muaji i mjaltit".
Ajo që ma ka tërhequr shiqimin kur kam shkuar në Vatikan ka qenë: Kur hyra në muzeun e Papës më kanë obliguar te dera me veshë pallto apo mbulesë prej lëkure të zezë.
Kështu e respektojnë ata fenë e tyre të shtrembëruar dhe këtu e kam pyetur veten time: E pse ne nuk e respektojmë fenë tonë?.
